A Simple Key For sohbet Unveiled

Başlangıçta ahşap olan merdivenler zaman içerisinde betonarmeye çevrilmiş ve basamakların üzeri mozaik ile kaplanmıştır. Zemin katta döşemelerde taş ve mozaik kaplamanın yanısıra, giriş hollerinde bitkisel ve geometrik desenli İtalyan karo mozaikler kullanılmıştır. Yapının birinci ve ikinci  katlarında gördüğümüz üç cepheli çıkmalar camekân gibi ahşap doğramalar ile kapatılmıştır.

İşte bu anlamda Konya’da başı çeken de, 1906 yılında sarraf ve banker olarak başladığı işi 1910 yılında Maruni Yusuf Şar’ı ortak alarak bankacılığa kaydıran Maruni İlyas Çaha olmuştu. Konyalı tüccar ve çiftçiye kredi sağlamanın yanı sıra, Konya’da sarraflık (altın, gümüş…vs) işiyle uğraşmak üzere kurulan ve kuruluş sermayesi 5000 lira olan, İlyas Çaha-Yusuf Şar Bankası’nın diğer bir ortağı da Fransız vatandaşı olan Abraham Haralamidis’ti. 1912 yılında bankanın sermayesi 120.000 lira olmuştu.

Gazete başladığı tarihten itibaren düzenli olarak haftada get more info iki sayı olarak çıkartılmış, 5 Nisan 1921 tarihinden itibaren de haftanın her günü çıkan günlük bir gazete olmuştu. Günlük olarak çıkışının birinci yıldönümünde 7 Nisan 1922 günü Garp Cephesi Komutanı İsmet Paşa (İnönü),

Çifte Kubbeler olarak bilinen iki Türbeden kuzeydekidir. Ebubekir Niksari, Niksarlıdır ve bir Kalendari Şeyhidir. Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî’nin çağdaşıdır ancak onun 1273’te vafatından daha sonra vefat etmiştir. Sekizgen planlı Kalender Baba Türbesi, Selçuklu Mimarisi üslubunda bir Karamanoğlu yapısıdır. XIII. yüzyıla tarihlendirilen türbe, 1950 yılında Eski Eserleri Sevenler Derneği tarafından onarılmış, en son olarak da 2005 yılında onarım görmüştür. Türbenin beden kısmı Sille ve kesme iri Gödene taşlarıyla, kubbesi ise tuğla ile inşaa edilmiştir.

Yusuf Şar’ın varisleri Fuad ve Behçet Şar beylerin, Konya’da halk arasında “Enseli” ya da “Sarayli” olarak adlandırılan, dünyada ise “Seljuk Fantail” “Seldjuken tümmler” olarak bilinen ve Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî’nin de beslediği bilinen, Konya yöresine özgü Selçuklu güvercinlerine ilgi duydukları ve sahip olup besledikleri anlatılır.

one Eylül 1899 tarihinde  Konya’nın ilk idadisi (lise)  açılmış, bu bina daha sonra yıkılınca yerine Konya Valisi Muammer Bey tarafından 1916 yılında inşaa edilen daha küçük olan binada Rehber-i Hürriyet İlkokulu açılmıştı. Osmanlı Devleti’nin son zamanlarında Cumhuriyetin ilk yıllarında ortadaki kırma çatılı büyük tek katlı bina yıkılarak arazisinin bir kısmından Vali Muammer Bey advertisementıyla bir sokak açılmış geri kalan bölümüne de uzun bir blok olarak two katlı Maarif evleri inşaa edilmişti.

Anadolu’yu bir başkasına kaptırmak istemeyen Rus Hükümeti de harekete geçmiş ve 1878’de başta Diyarbakır olmak üzere çeşitli Anadolu kentlerinde konsolosluklar açmışlardı.

Tramvayları çeken atlar, eski körüklü arabalar ve faytonlarda yaşlanıp, güçten düşmüş, bakımsızlıktan kaburgaları çıkmış, zayıf ıskarta atlarından farksız ve yürümeye dermanı olmayan hayvanlardı. Konya gibi düz bir şehirde çok az da olsa inişli, çıkışlı olan bölgelerde zorlanan bu atlara yolcuların bir kısmı inerek yardım ederlerdi.1924 yılı sonbaharında, araştırmacı ve yazar Selçuk Es’in çocukluğunda hayvanlar tramvay arabasını çekemeyince tramvayda bulunan turistlerin, yolcularla birlikte aşağı indiğini ve arabayı itmeye başladığını, bu olayı fileırsat bilen turistlerin bir tanesinin de fotoğraf makinası ile bu olayı görüntülediğini, akşam eve döndüğünde babası Musa Bey’e anlatmış, Belediye Başkanı olan (1923-1927) Musa Kazım Gürel Bey ise bir şey söylemeyip, sadece başını sallayarak gülümsemiş, aradan birkaç gün geçtikten sonra da atlı tramvay Belediye Encümeni kararıyla seferden kaldırılmıştı.

arapça kitabe yer alır. bir zamanlar renkleri ve süslemesi ile eşsiz olan sandukasından günümüze pek birşey kalmamıştır. Türbenin dört yüzünde küçük havalandırma ve ışıklık pencereleri vardır. Türbenin Ziyaeddin Karaarslan’a ait olduğu sanılmaktadır.

Üçüncüsü ise, one Ocak 1936 tarihinde, Alâeddin Tepesi’nin doğu eteklerine Hüküsatisfied Bulvarının tam ortasına denk gelecek şekilde inşaa edilen Şehitler (Meçhul Asker) Anıtıdır.

The traditional Sohbet conferences (Turkish: Geleneksel Sohbet Toplantıları) is a Turkish social practice of Neighborhood discussions. The communities consist exclusively of Males previously mentioned a certain age (typically 15 or 16), irrespective of ethnicity, faith or standing.

70’li yıllarda çekmiş olduğum bir fotoğrafta bir diğer Maruni Evi, yine Atatürk Caddesi üzerinde İkiz Evlerden birkaç adım ötede tam Zafer Meydanına bakan bir konumdaydı. Sanırım günümüzde yerine yapılan bina Fatih Sürücü kursu veya onun bir öncesidir.

Fotoğraf forty four- 1956-fifty seven yıllarına ait bu Alâeddin Tepesi fotoğrafında Yusuf Şar Konağı’nın yıkıldığı ve yerinin boş olduğu, karşı köşede ise Muallimler Birliği’nin yerine inşaa edilen Tevfik Ceylani evi ve Yeni Sinema’nın henüz ayakta olduğu görülmektedir.

Fotoğraf 41 - Yine bir Pancar Şenliğinde pancar yüklü kamyonlar Hüküsatisfied Bulvarı’ndan Alâeddin’e doğru geçiyorlar. Milli Bayram kutlamalarında da Hüküachieved Bulvarı’ndan Cumhuriyet Meydanına çıkan esnaf ve sanat erbaplarını taşıyan araçlar geçer, geçerken de halka mest lâstiği, ayakkabı, bisküvi, şapka, ekmek, meyve gibi çeşitli hediyeler atar, yol kenarındaki insanlar, özellikle de çocuklar bunları kapışırdı.